عزیزم خیلی از مـرد ها هم شعـر… نمیخوانند یا زیادی رمانتیک نیستند…
بلد نیستند هر روز روی یک تکه کاغذِ قلب شکل بنویسند"دوستت دارم” و رویِ یخچال بچسبانند…
یا یکهـو برایت پیام بفرستند"هوایِ خواب ندارد،دلی که کرده هوایت…”
آن ها"دوستت دارم"هایشان را جورِ دیگری حالی ات میکننــد…
نه کـه بلدنباشنـدها…
نه…
اما عشقشان آنقــدر عمیق است کـه تویِ کلام نمی گنجــد…
تویِ یک “دوستت دارم” و"عاشقتم” جا نمیشود…
یک دوستت دارمِ اساسیِ قشنگی تویِ دستپاچگی هایشان وقتِ گریه کردنت پنهان است…
و یکی تویِ شرمزدگیِ بوسه هایِ سریعُ بی مقدمه شان…
و یکی…
یکی اش بی شک آن برقِ تویِ چشمانشان است وقتی از چیزی میترسی و خودت را تویِ آغوششان جـا میکنی…
این ها…
خودِ امنیتنــد…
خــودِ آرامش…
خــودِ عشــق….❤️